جيمزوات مخترع اسکاتلندي که اغلب از او به عنوان مخترع ماشين بخار ياد مي‌شود چهره اصلي انقلاب صنعتي است. وات در واقع اولين سازنده ماشين بخار نيست. هرو او آلکساندريا در قرن اول ميلادي ابزارهاي مشابهي را توصيف کرده بود. در سال ???? توماس ساوري ماشين مشابهي را به ثبت رساند که براي تلمبه کردن آب از آن استفاده مي‌شد و در ???? توماس نيوکومن نوع پيشرفته‌تري از آن را به ثبت رساند. با وجود اين ماشين ساخته شده توسط نيوکومن کارايي بسيار کمي داشت و آن را فقط براي خارج کردن آب از معادن زغال سنگ به کار مي‌گرفتند. وات با اينکه فقط يک دوره کارآموزي يکساله را در زمينه ابزارسازي گذرانده بود ولي از استعداد ابداع و نوآوري فراوان برخوردار بود. وي در سال ???? هنگامي که مشغول تعمير يک مدل از ماشين‌هاي نيوکومن بود به ماشين بخار علاقه‌مند شد. وات اصلاحاتي آنچنان مهم و ارزنده در ماشين اختراعي نيوکومن به عمل آورد که مي‌توان او را مخترع اولين ماشين بخار دانست. اولين تغيير مهم وات که در سال ???? به ثبت رساند اضافه کردن يک محفظه جداگانه تراکم بخار بود. او همچنين با عايق‌بندي، سيلندر بخار را مجزا کرد و در سال ???? ماشين دوطرفه را اختراع نمود. تمام اين‌ها همراه با چند فقره تغييرات و اصلاحات کوچک‌تر به کارايي بيشتر ماشين‌هاي بخار منتج شد. اين ازدياد کارايي عملاً به معناي تفاوت بين يک ابزار ماهرانه ولي نه چندان قابل استفاده با وسيله‌اي با توان صنعتي فراوان بود. وات در سال ???? با اختراع يک سري چرخ‌دنده حرکت تناوبي موتور را به حرکت دوراني تبديل کرد. با استفاده از اين ابزار بر موارد استفاده از موتور بخار به شکل چشمگيري افزوده شد. وات که خود فاقد استعداد لازم در کارهاي تجاري بود، در سال ???? به اتفاق ماتيو بولتون که مهندسي چيره‌دست و معامله‌گري توانا بود شرکتي تأسيس کرد، طي ?? سال بعد شرکت وات – بولتون تعداد زيادي موتورهاي بخاري توليد و به بازار عرضه کرد که در نتيجه ثروت سرشاري نصيب آن دو گرديد. در باب اهميت ماشين بخار مبالغه و گزافه‌گويي نمي‌شود. درست است که بسياري از اختراعات ديگر در انقلاب صنعتي نقش داشته‌اند؛ ولي هيچ‌يک از آنها به‌تنهايي نمي‌توانستند براي انقلاب صنعتي حياتي باشند. قبل از آن اگر چه از نيروي آب و باد براي به گردش درآوردن چرخ آسياب‌ها استفاده مي‌شود ولي منبع اصلي نيرو همواره عضلات انسان بود. استفاده از اين عامل ظرفيت توليد صنعتي را به کلي محدود مي‌کرد. با اختراع ماشين بخار اين محدوديت بر طرف شد. پس از آن انرژي بسيار زيادي براي توليد در دسترس بود و مرتباً نيز به ميزان آن افزوده مي‌شد. ديگ بخار