پروژه پلنت سولار، توسط جهانگرد و ماجراجو سوئیسی رافائل دومجان که در دهه 1980 در رؤیای شیوه هایی برای سفر به اطراف جهان با مصرف کمترین مقدار انرژی بود، ابداع شد. در سال 2008 پس از 4 سال برنامه ریزی و جمع کردن سرمایه و حمایت، این رویا تحقق یافت و این اقدام پیشگام به پاس حمایت مالی 2 شریک بزرگ، کاندینو، یک شرکت بزرگ ساعت سازی در سوئیس، و ایموسولار، شرکت برجسته انرژی خورشیدی در اروپا، برای ساخت کشتی آغاز شد. ایده این پروژه این است که نشان دهد همه می توانند از انرژی های زیست پایدار استفاده کنند و می توان فن آوریها را تغییر داد. اگر بتوان فقط با انرژی خورشیدی، به اطراف جهان سفر کرد، همه می توانند این نوع انرژی را هر روز استفاده کنند و در مورد کشتی هم وقتی مقدار زیادی نور خورشید موجود است بویژه در نقاطی از جهان که در تمام سال و هر روز آفتابی هستند، این امکان وجود دارد که در تمام سال در زمینه تجاری از این کشتی استفاده شود.
این کشتی ترکیبی است از فیبر و کربن، با 31 متر طول و 15 متر عرض و در حدود 60 تن وزن. همچنین در روی عرشه آن مقدار قابل توجهی صفحه خورشیدی  با مساحت 537 متر مربع قرار داده شده است. این صفحات که می توانند مقدار قابل توجهی از انرژی خورشیدی، به میزان % 22 را به برق تبدیل کنند، ماکزیمم مقدار 100 کیلو وات برق را تولید می کنند که این برق در باتری های کشتی ذخیره می شود. برق سبب چرخش 2 پروانه کشتی شده و کشتی می تواند به بالاترین سرعت 30 گره برسد و سرعت بهینه اش 15 گره باشد و این درحالی است که فقط به 20 کیلووات انرژی نیاز دارد. در روی کشتی، باتری های بزرگی قرار دارد؛ باتری هایی با توان 1 مگاوات یا هزار کیلو وات در ساعت. که می تواند بدون آفتاب تا بیش از 3 روز، با سرعت متوسط 5 گره قایقرانی انجام داد. در هر نیم بدنه 620 باتری کارگذاشته شده تا در زیر آب خنک باشند. طراحی شیک و فن آوری پیشرفته کشتی به تورانور پلنت سولار امکان می دهد تا روزانه مسافت بیش از 300 کیلومتر را طی کند. این دستاورد تاکنون توانسته سریعترین عبور یک کشتی خورشیدی از اقیانوس اطلس را داشته باشد و رکورددار این زمینه محسوب شود.