ديگهاي لوله آبي (به انگليسي: water-tube boiler)
ديگهاي لوله دودي (به انگليسي: fire-tube boiler)
ديگ لوله آبي
همگام با توسعه صنعت در قرن گذشته، استفاده از ديگهاي بخار با فشار بالا ضرورت پيدا کرد و بنا به دلايلي، گاهي نيز انفجارهاي مصيبت باري به همراه داشته است. آن روزها ديگهاي بخار شامل ظروف تحت فشار با قطرهاي زيادي بود که تحت فشار داخلي، دچار تنشهاي انبساطي در ديواره‌هاي اين ظروف مي‌گرديد. مقدار اين تنش به نام تنش حلقه‌اي معروف است. بهترين راه براي جلوگيري از بروز اين مشکل کاهش قطر ظرف تحت فشار است که اين امر اساس کار ديگهاي لوله– آبي است. در اين ديگ بخار آب، درون لوله‌ها جاري است و گازهاي داغ در سطح خارجي لوله‌ها جريان دارند. ديگهاي لوله آبي متشکل از ظروفي به نام درام هستند که توسط لوله به يکديگر متصل شده‌اند. آب در درون لوله‌ها گردش کرده و گازهاي داغ از اطراف لوله‌ها عبور مي‌کنند. مهم‌ترين مزيت ديگهاي لوله آبي آزادي در افزايش ظرفيت ساخت آنهاست. ديگهاي لوله آبي مي‌توانند تا ظرفيت نيم تن در ثانيه بخار با فشار ??? اتمسفر و دماي??? درجه سانتي‌گراد توليد کنند. البته ديگهاي لوله آبي به صورت پکيج و در ابعاد کوچک‌تر نيز ساخته مي‌شوند که در صنايع نفت و پتروشيمي کاربرد فراوان دارند.
ديگ لوله دودي[
اين نوع ديگهاي بخار معمولاً، شامل بدنه اصلي، صفحه - لوله‌هاي جلو و عقب، کوره و اتاقک برگشت مي‌باشد که پس از مونتاژ و جوشکاري ابتدا کامل مورد آزمايش‌هاي غير مخرب (پرتونگاري، اولتراسونيک، مايع نافذ و...) قرار گرفته و سپس عمليات تنش‌گيري آنها در کوره مخصوص انجام مي‌گيرد.